Czym różni się inwestowanie od spekulacji?

W codziennym życiu spotykamy się z rzeczami zwyczajnymi oraz tymi, które robią na nas wielkie wrażenie. Te zwyczajne nie wpływają znacząco na naszą codzienność. Jednak od czasu do czasu napotykamy fenomeny, których zrozumienie stanowi prawdziwe wyzwanie, ale mają one kluczowe znaczenie. Jednym z nich w kontekście inwestycji jest idea zakrzywienia czasoprzestrzeni.

Jest na świecie dwóch wybitnych inwestorów giełdowych obdarzonych ukrytymi warstwami geniuszu.Są to osoby, które zawsze pozostaną dla mnie inspiracją w codziennym życiu inwestycyjnym. Są nimi Warren Buffett i Charlie Munger. To, jak wybitnymi są inwestorami, pokazują nie tylko wyniki, które osiągnęli na przestrzeni lat, ale również sposób, w jaki je zrealizowali.

Jestem jednak kretynem. Ta myśl zawsze mnie ogarnia, jak tylko próbuję podjąć kolejną próbę zmierzenia się z wybitnymi umysłami tego świata. I nie żartuję, ile razy próbuję, tyle razy kończę na tym samym zdaniu.

Wszyscy z Was zapewne znają dwóch głównych twórców firmy Apple, postacie charyzmatycznego Steve’a Jobsa czy genialnego Stephana Woźniaka. Czy ktoś z Was odważyłby się nazwać ich „naiwniakami, którzy robili złe wrażenie na ludziach, brodatymi, śmierdzącymi i dziwnie ubranymi dzieciakami”?

Wszyscy jesteśmy wychowani w kulturze konsumpcji. Kiedy dokonujemy zakupów, obsesyjnie skupiamy się na cenie. Jako ludzie posiadamy wrodzoną mentalność konsumenta i dlatego tak ogromną trudność sprawia nam jakakolwiek próba wydostania się z pułapki ceny. To jest powód, dla którego tak mocno przemawiają do nas wykresy giełdowe, które są odzwierciedleniem ceny notowanej w czasie. Niczym więcej.

Czy znacie zabawę w muzyczne krzesełka? Krzesełka ustawione są na środku sali, a w tle rozbrzmiewa muzyka, przy której tańczą uczestnicy. Nagle, gdy muzyka milknie, każdy próbuje zająć jedno z krzeseł. Problem w tym, że krzeseł jest zawsze o jedno za mało dla wszystkich uczestników.

Żyjemy w świecie pełnym iluzji, które kształtują wiele aspektów naszego życia. Od wczesnych lat różne grupy interesów – od szkół, przez media, instytucje, polityków, aż po sektor prywatny i instytucjonalny – wpajają nam określony sposób myślenia i działania.

Na polskim rynku giełdowym przeważa model spekulacyjny. Model ten, z natury ryzykowny, często prowadzi większość inwestorów giełdowych do kłopotów finansowych. Jest to efekt specyficznej struktury rynku, stworzonej głównie przez duże instytucje finansowe i nadzorcze. Taka architektura sprawia, że spekulacja przekształca się w grę o sumie zerowej, skutkując utratą większości posiadanego kapitału przez jej uczestników.